ابراز پشیمانیِ تعجب بر انگیز از نوع هوشنگ ابتهاج (سایه)
هوشنگ ابتهاج، شاعر کلاسیک، در طی یک-دو سال گذشته فعالیت های خود را در صفحات مجازی چند برابر کرده. به طوری که در بین نسل جدید و حتی خارج از اهالی شعر و ادب نامش بر زبان ها افتاده است. در اظهارنظر حیرت آوری عنوان کرده است که «کاش وارد عرصه موسیقی می‌شدم»
فعالیت های اخیرِ این شاعرِ معاصر در فضای مجازی این روزها به شکلی گسترده شده است که گاه بنظر می آید که می‌خواهد از قافله عقب نمانده باشد و شهرتِ بدست نیاورده اش در طول حدود نیم قرن شاعری را از اینستاگرام طلب دارد.
مصاحبه‌های متعدد، نقل قول ها و صحبت های فیلسوف مابانه و گاهاً سخنان قصارِ جوان‌پسند (اگر نگوییم عوام پسند) همه و همه باعث شده است که سایه دیگر آن سایه ای نباشد که جوانان امروزی، عکس اش را با عکسِ نویسندگانِ قرن 18 روس اشتباه بگیرند.
این روزها سایه برای خودش شهرت و محبوبیت زیادی در بینِ دهه هفتاد و هشتادی ها دست و پا کرده است که در نوع خود بین کمتر شاعران غزلسرای کلاسیکی دیده می‌شود.
باری این روزها ویدویی مربوط به چند سال قبل در شبکه های مجازی دست به دست می‌شود که استاد هوشنگ ابتهاج(سایه) در آن از اینکه چرا خواننده نشده است پشیمان است وافسوس فرصت از دست رفته را می خورد. فرصتِ اینکه شهرت جهانی پیدا کرده و در بیرون از مرزهای ایران نیز طرفدارانی داشته باشد.
ابتهاج در این مصاحبه راز مهمی را برملا می‌کند و آن علاقه و کشش شخصی اش به موسیقی است و می گوید شعر فقط تفاهمی است میان من، شما و کلمات، اما موسیقی اینطور نیست. اگر موسیقی به زبان خودش حرف بزند تمام ملل دنیا زبانش را می‌فهمند. افسوس میخورم که به جای شعر دنبال موسیقی نرفتم!
بخارمگ/فرزاد ارشادی