غذای دریایی روی افزایش فعالیت جنسی و تسریع بارداری تأثیر دارد
براساس نتایج تحقیقاتی که در آمریکا انجام شده زوج‌هایی که غذای دریایی زیادی مصرف می‌کنند به نسبت سایرین احتمالاً فعالیت جنسی بیشتری دارند و سریع‌تر باردار می‌شوند.
به گزارش خبرگزاری رویترز پژوهشگران در این تحقیقات وضعیت پانصد زوج را در ایالت‌های میشیگان و تگزاس آمریکا بررسی کرده و از آنها خواستند میزان مصرف غذای دریایی و فعالیت جنسی خود را روزانه یادداشت کنند. پژوهشگران به این نتیجه رسیدند که احتمال برقراری رابطه جنسی بین این زوج‌ها در روزهایی که هر دو غذای دریایی خورده‌اند ۳۹ درصد افزایش یافته‌است.
در پایان این پژوهش یک‌ساله مشخص شد که ۹۲ درصد از زوج‌هایی که بیش از دو بار در هفته غذای دریایی خورده بودند بارور شده‌اند ولی این رقم در میان آن دسته که ماهی و غذای دریایی کمتری مصرف کرده بودند ۷۹ درصد بود. حتی با وجود در نظر گرفتن تناوب رابطه جنسی بین زوج‌ها ارتباط بین مصرف غذای دریایی و میزان باروری مشهود بود.
آدری گسکینز، مسئول این تحقیقات و پژوهشگر علوم تغذیه در دانشگاه هاروارد، می‌گوید: «هر چند افزایش فعالیت جنسی یکی از موارد رفتاری نشان‌دهنده ارتباط غذای دریایی با قابلیت باروری بیشتر است ولی تنها مورد نیست.»
او می‌افزاید: «ما تصور می‌کنیم که رابطه مشاهده شده بین مصرف غذای دریایی و افزایش باروری می‌تواند نتیجه بهبود کیفیت اسپرم، بهبود عملکرد چرخه قاعدگی و بهبود کیفیت جنین باشد. پژوهش‌های قبلی نیز فواید مصرف غذای دریایی (امگا ۳) و اسیدهای چرب را ثابت کرده‌اند.»
بدن ما چقدر به امگا 3 و امگا 6 نیاز دارد؟
پزشکان معمولاً توصیه می‌کنند که هر هفته باید دو وعده ماهی‌های چرب مثل ماهی آزاد (سالمون)، ماهی خال‌مخالی و ماهی تن که سرشار از انواع امگا ۳ هستند مصرف کرد چون این ماده احتمال ابتلا به نارسایی‌های قلبی و سکته را کاهش می‌دهد؛ ولی به زنان باردار یا آنهایی که می‌خواهند باردار شوند توصیه می‌شود که برای پرهیز از قرار گرفتن در معرض جیوه که ممکن است روی تولد جنین تأثیر منفی داشته باشد و میزان آن در گوشت کوسه، ماهی تن، شمشیرماهی و ماهی خال‌مخالی بسیار بالاست، بیش از سه بار در هفته ماهی نخورند.
خبرگزاری رویترز می‌افزاید پژوهشگران در آغاز این پژوهش از زوج‌ها پرسیدند طی ۱۲ ماه گذشته با چه تناوبی ماهی تن، خرچنگ و نرم‌تنان صدف‌دار که در آب‌های منطقه یا نقاط ناشناخته دیگر صید شده‌اند، مصرف کرده‌اند.
مردانی که طی یک سال قبل از شروع پژوهش غذای دریایی بیشتری مصرف کرده بودند به نسبت سایرین فعالیت جنسی بیشتری داشتند ولی در میان زنان چنین تفاوتی بارز نبود.
این تحقیقات که نتایج آن در نشریه پژوهش‌های بالینی غدد درونی و دگرگشت چاپ شده‌است نشان داد میزان مصرف غذاهای دریایی در سال پیش از شروع تحقیقات بر احتمال باروری زوج‌ها تأثیری نداشته‌است.
در عین حال مشخص شد که میزان مصرف غذای دریایی به عواملی مثل درآمد، تحصیلات، میزان ورزش یا وزن افراد ارتباط ندارد.
این تحقیقات یک آزمایش کنترل‌شده با هدف اثبات تأثیر غذای دریایی بر فعالیت جنسی و باروری نبود. در عین حال مشخص نبود که افراد چه نوع ماهی خورده‌اند که می‌تواند احتمال قرار گرفتن در معرض جیوه را افزایش دهد.
تریسی وودراف، مدیر مرکز تحقیقات بهداشت باروری و محیط زیست در دانشگاه کالیفرنیا، می‌گوید همه ماهی‌ها یکسان نیستند.
او که در این تحقیقات مشارکت نداشته افزود: «بسیاری از ساردین‌ها و موتوماهیان (آنچووی) خوبند چون خیلی کوچک هستند و در بدن آنها آلودگی کمی وجود دارد. ماهی تن چندان مطمئن نیست چون گوشت آن جیوه بیشتری دارد.»