حکم قصاص آرمان به اتهام قتل غزاله تأیید شد

در سال ۹۲ آرمان بعد از دستگیری در بازجویی ها به قتل غزاله اعتراف کرد. او گفت ابتدا با غزاله درگیر شد، پس از آن او را به قتل رسانده و جسدش را در سطل زباله رها کرده بود. پس از این اعترافات، جستجوها برای یافتن جسد غزاله آغاز شد اما نتیجه ای نداشت و جسد او هنوز پیدا نشده است.

آرمان پس از مدتی اعترافات خود را پس گرفت و ادعا کرد مرتکب قتل نشده است.

او گفت غزاله به خانه ی آن ها آمده بود که هنگام بازگشت در راه‌ پله پایش لیز خورد و روی پله‌ ها افتاد و جانش را از دست داد. به ادعای آرمان، او که ترسیده بود غزاله را از جای خود بلند کرد و در یک چمدان گذاشت و در نزدیکی یک سطل زباله رها کرد. او تأکید کرد که غزاله را نکشته است.

اما انکارهای آرمان راه به جایی نبرد. او با آنکه در زمان قتل هنوز ۱۸ سال نداشت و تنها چند روز تا ۱۸ سالگی او مانده بود، در دادگاه به قصاص محکوم شد. رأی صادره برای آرمان به تأیید دیوان عالی کشور رسید و پرونده برای اجرای حکم آماده شد.

با این حال، چند روز پیش از اجرای حکم، وکیل آرمان متوجه شد بعد از تاریخ تشکیل پرونده، برای غزاله در دانشگاه برگه مرخصی به نام او صادر و دفترچه بیمه ی این دختر جوان هم تمدید شده بود، به همین دلیل درخواست اعاده دادرسی کرد. دو نفر از قضاتی که قبلاً رأی بر قصاص داده بودند اعلام کردند با توجه به اسناد به دست آمده و تاریخ آن ها که مربوط به بعد از گم شدن غزاله بود، باید تحقیقات بیشتری در این زمینه صورت گیرد.

در عین حال خانواده ی غزاله هم تصمیم گرفتند مهلت دیگری به آرمان دهند تا جای جسد دخترشان را بگوید. مادر غزاله گفت اگر آرمان محل دفن جسد را بگوید از او گذشت خواهد کرد. با توجه به مدارک به دست آمده و قبول اعاده دادرسی، دادگاه دیگری برای آرمان برگزار شد.

آرمان که حالا دانشجوی مقطع فوق لیسانس در دانشگاه شهید مدرس است، بار دیگر ادعا کرد قتلی مرتکب نشده، از جای جسد بی خبر است و ممکن است غزاله هنوز زنده باشد.

در نهایت با نظر دادگاه آرمان در قتل مجرم تشخیص داده و به قصاص محکوم شد. دیوان عالی کشور رأی صادر شده را بار دیگر تأیید کرده است.