آیا جهانی که ما در آن زندگی می‌کنیم واقعا زیبا و رنگی است؟

ما انسانها میلیونها سال است که در کره زمین زندگی می کنیم بسیار پیش آمده که ما انسان ها در مواقع تعطیلی و استراحت به مناطقی با طبیعت زیبا رفته ایم، دلیل این امر دیدن طبیعت زیبا و رنگارنگ و لذت بردن از آن است. حال سوال پیش می آید آیا آن چیزی که ما در دنیا می بینیم تصویر حقیقی از این جهان است یا خیر؟

عکسی زیبا از طبیعت بکر و فوق العاده

این سوال خصوصا در صد سال اخیر و  با پیشرفت علومی همچون فیزیک و زیست شناسی بیشتر مطرح می شود. زیرا با پیشرفت فیزیک امواج مغناطیسی کشف شدند و کاشف به عمل آمد که در جهان طول موج هایی مثل امواج فرا بنفش، فروسرخ، گاما، اشعه ایکس و طول موج مرئی وجود دارد. امواجی مثل  گاما، فرابنفش و اشعه ایکس بالاترین طول موج و امواج رادیویی پایینترین طول موج را دارد.  پیشرفت علم دراین زمینه منجر به ساخت دستگاه آلات رادیولوژی، ماکروویو، رادیو و... شد. بعد ها بشر کشف کرد که تمام اجرام این کره خاکی به نوعی با امواج الکترومغناطیس در ارتباط اند.

تصویری از دست انسان که توسط اشعه ایکس در رادیولوژی گرفته شده

از طرف دیگر با پیشرفت زیست شناسی مشخص شد برخی از حیوانات دنیا را به رنگ های دیگری می بینند، مثلا روباه همه چیزرا سیاه و سفید می بیند. در واقع انسان فقط می تواند طول موج هایی را ببیند که بین 380 تا 750 نانومتر است. و بسامدی معادل 430 تا 770 ترا هرتز دارد. بشر این طول موج را طول موج مرئی نامید.  بقیه اواج قابل مشاهده با چشم انسان نیستند و فقط می تواند آن ها را در آزمایشگاه و توسط دستگاه بررسی کند. 

حال سوال پیش می آید که انسان این طول موج مرئی  را چه گونه می بیند. و پاسخ این است که به صورت رنگ های متفاوت، در حقیقت رنگی در دنیای ما وجود ندارد بلکه مغز انسان به عنوان باهوش ترین موجود روی کره زمین جوری فرگشت یافته که طول موج مرئی را به صورت رنگ می بیند برای مثال چیزی که انسان به عنوان رنگ قرمز می شناسد. در واقع طول موج بین 620 تا 750نانومتر است، و چیزی که انسان تحت عنوان رنگ بنفش می شناسد در واقع طول موج بین  380 تا 450 نانومتر است، برای مثال دیگر مثلا رنگ زرد در واقع طول موج بین 570 تا 590 نانومتر است.

دنیای زیبا و رنگی که ما آن را می بینیم در واقع وجود ندارد چون جهان ما اصلا رنگی ندارد. رنگ های موجود در جهان ما در حقیقت امواج الکترو مغناطیسی مرئی هستند که ما با توجه به فرگشت پیشرفته مغزمان آن ها را به صورت رنگ های متفاوت می بینیم. حیوانات چون مغزشان به اندازه ما تکامل نیافته نمی توانند رنگ ها را به خوبی ما ببینند. برای همین روباه همه جا را سیاه و سفید و برخی از حیوانات دیگر به رنگ های  مختلف می بینند. در گذشته باور بر این بود که انسان هایی که کور رنگی دارند به علت مشکلاتی در مغز نمی توانند دنیا را رنگی ببینند اما امروز دانشمندان بزرگ اعتراف می کنند که در واقع آن ها دنیا را به شکل واقعی خود می بینند و انسان های عادی در حقیقت دنیا را به شکل مجازی می بینند. این امر عجیب ذهن هر انسانی را درگیر خود می کند برای همین مطالعات بیشتر در این زمینه در دستور کار دانشمندان امروزی قرار دارد.