آیا بورس از چهره‌ی واقعی اش رونمایی خواهد کرد؟
بازار بورس این روزها مانند بازار چند سال قبل دلار، سوددِه و بدون محدودیت و با حداقل مالیات است. فعالان عرصه اقتصادی این روزها به هیچ وجه از بازار بورس و سودهای شیرین و کلانِ آن غافل نمی شوند. اما سوال اینجاست که آیا این سیر سعودی و غالباً مثبت، طبیعی است یا اینکه مانند بازار دلار، بعد از استفاده های مقطعی سهامداران را در خود فرو می بلعد. در این رابطه و در رابطه با صف های طولانی دریافت کد بورسی توسط مردم، به توییتِ «سلمان امین» فعال و پژوهشگر بازار بورس می‌پردازیم.
این روزهاصف‌های عریض و طویل دریافت کد بورسی آدم را به یاد صف‌های دو سال پیش روبه‌روی صرافی‌ها می‌اندازد.
مردم پریشان با پول‌های سرگردان در جست‌وجوی بستری امن که بتوانند در برابر غول کاهنده‌ی تورم از دارایی خود حفاظت کنند.
سلمان امین، نویسنده کتاب «هنر جنگیدن در بازار بورس» و کتاب «بورس‌باز» در این باره اینطور نوشته است که: من از صف می‌ترسم. صف برای من یادآور دو چیز است: اضطراب جمعی و قحطی اجتماعی. از کودکی تابه‌حال هربار دیدم مردمی در صف ایستاده‌اند یا برای به‌چنگ آوردن کالایی کم‌یاب بوده یا برای فرونشاندن ترس فقر احتمالی.
به‌عنوان یک قاعده‌ی کلی بازار بورس هرکشور دماسنج اقتصاد آن کشور است. با نیم‌نگاهی به شاخص شرکت‌های خرد و کلان می‌توان با تخمین خوبی به وضعیت کلی اقتصاد پی برد.
حال در ایران چه خبر شده؟ کدام روزنه‌ی امید به بهبود اقتصاد باز شده که ما از آن بی‌خبریم. در این روزها که غول‌های اقتصاد جهان زمین‌گیر شده‌اند در این کشور چه پیش‌آمده که شاخص‌های بورس هرروز قله‌های تازه‌ای فتح می‌کنند و سرمایه‌گزاران را با عشوه‌های دلبرانه به‌سوی خود دعوت می‌کنند؟
در چند روز گذشته بازار بورس امریکا، آلمان، ژاپن و کره جنوبی با افت شدید شاخص روبه‌رو شده‌اند. جهان دارد یکی از بی‌سابقه‌ترین دوران رکود خود را پشت سر می‌گذارد، رکودی که زخم اش احتمالن تا سال‌ها بر پیکر اقتصاد دنیا باقی خواهد ماند. درست در همین احوال بورس ونزوئلا، با آن اقتصاد مشعشعش، و بورس ایران محصور در میانه‌ی تحریم‌ها، تورم افسارگسیخته و نزول قیمت نفت دارند از رشد خبر می‌دهند. هیچ تحلیلی چه تکنیکال چه فاندامنتال نمی‌تواند وضعیت امروز بازار را به درستی توضیح دهد، چون حجم بزرگ نقدینگی امروز فرمانده قدرتمند بازار است.
این تحلیل‌گر افزود: تجربه‌ی چهارده‌ساله‌‌ام در بازار بورس به من می‌گوید بعید نیست در چند روز آینده خبرهایی به گوش برسد. خبرهایی که شاید برای تمام سهامداران خوشایند نباشد. حجم عظیم نقدینگی که جذب سازمان بورس شده دارد به سقف نامرئی خود نزدیک می‌شود. شرکت‌های کوچک گاه تا چند برابر ارزش واقعی خود باد کرده‌اند، و این از امواج اصلاحی قیمت در آینده‌ی نزدیک خبر می‌دهد. حباب بزرگ درون برخی نمودارهای جهنده شکل گرفته و می‌تواند بعد از اشباع به‌شکلی بی‌سابقه تمام مسیر رفته را بازگردد. در این میان می‌مانند یک‌عده مالباخته که بخش بزرگی از سرمایه‌ی خود را روی شرکت‌های کم‌جان و آماس‌کرده قمار کرده‌اند. چراکه رشد هیجانی به‌احتمال زیاد به سقوط منطقی می‌انجامد. سرمایه‌گزارانی که تمام تخم‌مرغ‌های خود را توی یک سبد گذاشته‌اند شاید پشیمان‌ترین آدم‌ها در آینده‌ای نه‌چندان دور باشند.
در این میان خبرِ عرضه سهام باشگاه های فوتبال پرسپولیس و استقلال تهران بیش از همه‌چیز بحث برانگیز و قابل توجه است. سهامی که قطعاً خریداران بسیار زیادی خواهد داشت.
با درنظر گرفتن اینکه اولاً آیا امکان ارایه صورت‌های مالی شفاف برای سهامداران و هواداران ارایه خواهد شد یا خیر، جای بحث دارد.