دلنوشته نیکی کریمی برای پدر و مادرش

دوران مه و ماه، دوران عشق و مهر، عطر مادر، بوی پدر ، دوران خوشی های بی دلیل ، صدای چرخ خیاطی ، عروسك های من كه شب ها با من حرف می زدند ، دوران سفره های بزرگ جمعه ها ، دوران تابستان ها تفرش ، بوی جاده ، بوی ابادی ، بوی یونجه ، بوی باغ ، دوران مادر جون و سماورش و چای تازه ، دوران خیره شدن به باد در برگ درختان وقتی بزرگ تر ها خواب بودند و خواندن اسارت بشری سامرست موام برای دهمین بار و همانجا خوابیدن ، دوران خواب های عمیق و بیدار شدن وسط جمع با صدای تخت نرد بزرگ تر ها ، دوران گرگم به هوای بچه ها ، بوی گوجه فرنگی تازه ، قل قل رب روی اجاق سنگی، سینی های لواشك ، با دارچین روی شله زرد نوشتن ، نان پختن با زنان ده توی تنور ، دوران چوب برداشتن و زدن به دشت ، بوی گردو ، بوی بادوم ، عطر پونه كوهی ، رد شدن درست از وسط گندم زار ، با مشت اب خوردن از چشمه علی، دم غروب برگشتن از وسط گله گوسفندان و ... همه و همه گذشت . دیر با زود ؟
تقدیم به پدر و مادر عزیزم در قرنطینه»
🌹🌹🌹🌹🌹
نیکی

تفرش 1399