ماکس فون سیدو، بازیگر فیلم جن‌گیر درگذشت
ماکس فون سیدو، بازیگر فیلم‌هایی مانند جن‌گیر و مهر هفتم در ۹۰ سالگی درگذشت. خانواده او با «قلبی شکسته و اندوهی بی‌کران» یکشنبه ۸ مارس خبر مرگ این هنرپیشه زاده سوئد را اعلام کرد.
فون سیدو روز ۱۰ آوریل ۱۹۲۹ و با نام کامل «کارل آدولف ماکس فون سیدو» در یک خانواده دانشگاهی در شهر لوند در جنوب سوئد متولد شد. بعدها آدولف را به خاطر شباهت با نام رهبر آلمان نازی و حوادث دردناک جنگ جهانی دوم از نام خود حذف کرد.
این بازیگر برجسته در سال ۱۹۵۱ با کریستینا اولین، بازیگر سوئدی ازدواج کرد و از این ازدواج دو پسر دارد. در سال ۱۹۹۷ نیز با کاترین برله، فیلمساز فرانسوی ازدواج کرد و از این ازدواج نیز دو پسر دیگر دارد.
آقای فون سیدو در فیلم‌های زیادی بازی کرد که از جمله آنها می‌توان به هانا و خواهرانش، گزارش اقلیت و جنگ ستارگان: نیرو برمی‌خیزد اشاره کرد.
ماکس فون سیدو در دهه پنجاه میلادی و بازی در فیلم‌های اینگمار برگمان، کارگردان نامدار سوئدی، به شهرت رسید ولی در طول فعالیت هنری طولانی خود در فیلم‌ها و مجموعه‌های تلویزیونی بسیاری از جمله فیلم ترسناک «جن‌گیر» بازی کرد.
به گزارش خبرگزاری آسوشیتدپرس، ماکس فون سیدو نخستین بار در فیلم سوئدی «فقط یک مادر» محصول سال ۱۹۴۹ در یک نقش کوچک ظاهر شد. از آن پس در حدود ۲۰۰ فیلم و مجموعه تلویزیونی نقش ایفا کرد و تا هشتاد و چند سالگی به بازیگری ادامه داد.
او دوبار نامزد دریافت جایزه اسکار شد، از جمله جایزه بهترین بازیگر نقش اول مرد برای فیلم «پله فاتح» (۱۹۹۸). همچنین در سال ۲۰۱۱ نیز برای فیلم فوق‌العاده بلند و بیش از حد نزدیک»، نامزد دریافت بهترین بازیگر نقش مکمل مرد شد.
او پایه اصلی فیلم‌های اینگمار برگمان بود و در ۱۱ فیلم کلاسیک این کارگردان نامدار از جمله «توت فرنگی‌های وحشی»، «شرم» و «مُهر هفتم» بازی کرد.
فون سیدو درباره همکاری‌اش با برگمان گفته بود که او اغلب نقش «خود دیگر» این کارگردان اسطوره‌ای سوئد را بازی می‌کرد: «کشمکشی که بین این شخصیت‌ها وجود دارد همان کشمکش‌هایی است که اینگمار با خودش داشت».
گفته شده بود که هالیوود ابتدا برای نقش کاپیتان فون تراپ در فیلم آوای موسیقی (اشک‌های ولبخندها) سراغ ماکس فون سیدو رفته بود.
سال ۱۹۶۵ ماکس فون سیدو نقش عیسی مسیح را در فیلم «بزرگترین داستان عالم» بازی کرد و شهرتی که از این فیلم به دست آورد، راه را برای بازی در نقش کشیش فیلم ترسناک «جن‌گیر» (۱۹۷۳) هموار کرد.
این هنرپیشه همچنین در دهه ۱۹۸۰ نقش مینگ بی‌رحم را در فلش گوردون (برگرفته از کتاب‌های مصور) بازی کرد.
او در مصاحبه‌ای به نشریه تایمز گفته بود: «واقعا از بازی در آن فیلم لذت بردم. من با خواندن فلش گوردون بزرگ شدم و بازی در آن نقش برایم نوستالژیک بود».
ماکس فون سیدو در جزیره شاتر ساخته مارتین اسکورسیزی و گزارش اقلیت ساخته استیون اسپیلبرگ نیز ظاهر شد.
فون سیدو نقش پدر لنکستر مرین را در فیلم جن‌گیر (۱۹۷۳) بازی کرد
او در سال ۱۹۸۳ بار دیگر بازی در نقش شخصیتی شیطانی را به عهده گرفت و نقش ارنست استراوبلوفلد، تبهکار فیلم هرگز نگو هرگز از مجموعه فیلم‌های جیمز باند را بازی کرد.
قد بلند و ترکه‌ای، چشمان آبی عبوس، صورت استخوانی، پوست رنگ‌پریده و صدای با طنین و لهجه‌دارش موجب شده بود تا او یکی از محبوب‌ترین بازیگران هالیوود برای بازی در نقش‌های شیطانی پیچیده باشد.
او یک بار در مصاحبه‌ای گفت: «آن چه من به عنوان بازیگر دنبالش هستم، حضور در نقش‌های گوناگون است. خیلی خسته‌کننده است که شما کم و بیش در یک شخصیت گیر بیافتید».
لس‌آنجلس تایمز در سال ۲۰۰۷ او را این گونه توصیف کرد: «فون سیدو به طور غریزی حضوری پرقدرت و با ابهت روی صحنه داشت. اما در زندگی شخصی، او مردی گرم و بی‌ادعا بود که فکر نمی‌کرد کارنامه حرفه‌ای برجسته‌ای دارد».
آقای فون سیدو سال ۱۹۹۰ برای بازی در فیلم تلویزیونی پادشاه سرخ، شوالیه سفید محصول شبکه اچ‌بی‌او، نامزد دریافت جایزه امی شد.
او تا سال‌های پایانی عمرش هم به هنرپیشگی ادامه داد. سال ۲۰۱۴ بجای یکی از شخصیت‌های خانواده سیمپسون حرف زد و سال ۲۰۱۵ در جنگ ستارگان: نیرو برمی‌خیزد، ظاهر شد.
ماکس فون سیدو، سال ۲۰۱۶ در سه قسمت از سریال بازی تاج و تخت در نقش کلاغ سه چشم حاضر شد که برایش دومین نامزدی جایزه امی را به همراه آورد.
ادگار رایت، کارگردان انگلیسی در مورد او در توییتر نوشت: «ماکس فون سیدو، هفت دهه حضوری نمادین در سینما داشت و به نظر می‌رسد که او همیشه همراه ما می‌ماند».
او در سال ۲۰۰۲ به تابعیت فرانسه درآمد. از جوایز متعدد او می‌توان به جایزه فرهنگی بنیاد سلطنتی سوئد در سال ۱۹۵۴ و لژیون دونور فرانسه در سال ۲۰۱۰ اشاره کرد.