کوهنوردان بخوانند: قله‌های تهران را بشناسید

اگر از روزهای کرونایی کلافه شده‌اید و روز یا روزهای خالی در طی هفته یا آخر هفته دارید، یکی از بهترین گزینه‌های انتخابی شما برای پر کردن روزهای خالی کوهنوردی باشد. البته برای این برنامه می‌توانید حتی از شهر خارج نشوید و قله‌های که مسیر آن در شهر است را انتخاب کنید. اما از طرفی می‌توانید کمی از شهر خارج شده و یک روز خوب داشته باشید و بتوانید بقیه هفته را پر انرژی بگذرانید. در ادامه مطلب به معرفی چند قله در شهر تهران پرداخته‌ایم اما این نکته را بدانید که رفتن به این کوه‌ها نیاز به آمادگی جسمانی و وسایل حداقلی کوه‌پیمایی دارد.

شاه نشین

قله شاه نشین دومین کوه از نظر بلندی بین کوه های تهران به ارتفاع ۳۸۸۵ متر است. این قله بر روی خط الراس اصلی توچال قرار گرفته است. شاه نشین از طریق امام زاده داوود، شهرستانک، توچال، درکه و قله پلنگ چال قابل صعود است. در دسترس ترین مسیر این قله از طریق ایستگاه هفت تله کابین توچال است. پس از رسیدن به محل تله کابین با گردش به سمت چپ و قرارگیری در مسیر جاده خاکی در مجاورت پیست به سمت غرب به یک گردنه کوچک خواهید رسید. با ادامه دادن این گردنه به سمت شرق و قرار گرفتن روی خط الارس پس از طی چند صد متر قله را صعود خواهید کرد.

سربازارک

قله سربازارک یکی از قله های تهران است که در سمت شرق قله شاه نشین و در امتداد خط الراس به ارتفاع ۳۸۴۰ متر است. می توانید با صعود قله شاه نشین به سمت این قله ادامه دهید. راه دیگر برای صعود به این قله نیز از طریق گردنه اشترگردن است. برای دستیابی به گردنه اشترگردن نیز راههای چندی وجود دارد که یکی از این مسیرها از طریق درکه و پناهگاه پلنگ چال است.

سیاه بند

سیاه بند بعد از قله درآباد قرار دارد، پس از گذر از یک قسمت تیغه ای در پس از قله دارآباد حدود دو کیلومتر جلوتر می‌توان به قله سیاه بند به ارتفاع ۳۳۲۰ متر دست یافت. مسیر صعود به قله در زمستان نیازمند دقت زیاد در عبور از قسمتهای تیغه ای است. مسیر دیگر دسترسی به این قله نیز از روستانی حاجی آباد و اوشان است.

لزون (پیازچال)

قله لزون به ارتفاع تقریبی ۳۵۰۰ متر، شامل لزون غربی و شرقی روی خط الراس اصلی توچال در بین قله دارآباد و توچال قرار گرفته اند. بهترین مسیر دسترسی به این قلل از طریق اردوگاه کلکچال ، گردنه اسپیلت و سپس تراورس از پشت قله کلکچال به سمت گردنه پیازچال است. پس از دستیابی به گردنه پیازچال این مسیر از طریق مسیری به شیب نسبی زیاد به قله لزون خواهد رسید. تراورس پشت قله کلکچال در فصل زمستان به دلیل خطر بهمن امکان پذیر نیست.

اسپیلت

قله ۳۱۰۰ متری در شمال منطقه بندیخچال و بالای دیواره بند یخچال که این روزها گاها با عنوان دیواره شروین نیز خوانده می‌شود. عمومی ترین مسیر برای رفتن به قله اسپیلت مسیر کلکچال است که از پارک جمشیدیه آغاز شده و با رسیدن به پناهگاه به سمت گردنه اسپیلت (گردنه کلک چال) ادامه پیدا می‌کند. با رسیدن به گردنه کلک چال در سمت جنوب گردنه قله اسپیلت به شکل یک توده سنگی خودنمایی می کند. مسیرهای دیگر صعود به اسپیلت شامل گرده اسپیلت، دیواره شروین هستند که فنی تر بوده و نیاز به دست به سنگ یا صعود چند طول طناب دارند.

کماچال

یکی دیگر از کوه های تهران با ارتفاع ۳۰۵۰ متر که از مسیر ولنجک ، بام تهران قابلیت صعود دارد. دو مسیر در اینجا برای صعود به قله موجود است. یک مسیر از روی یال قله امتداد پیدا کرده و در نزدیکی پارکینگ ولنجک و جنب ایستگاه اتوبوس آغاز می‌شود. مسیر دیگر هم از طریق مسیر جاده خاکی تله کابین امتداد می یابد. در این مسیر بعد از گذر از ایستگاه دو تله کابین و به سمت ایستگاه پنج بایست در نزدیکی قله از جاده خارج شده و قله را صعود نمایید.

دو شاخ

این کوه به ارتفاع ۳۰۴۰ متر در منطقه درکه قرار دارد. مسیرهای صعود به دوشاخ شامل میدان درکه -کارا ، جاده فرحزاد و قله چین کلاغ می باشد. متداول ترین مسیر صعود به دوشاخ نیز مسیر درکه-کارا است. پس از شروع حرکت از میدان درکه و پیمایش تا دو راهی کارا، مسیر به سمت چپ و آبشار کارا تغییر میکند. پس از ورود به این مسیر می توان تا گردنه بین چین کلاغ و دوشاخ به پیش رفت و سپس روی گردنه با گردش به سمت راست، مسیر صعود به قله دوشاخ را از بین سنگهای زیر قله ادامه داد.

بند عیش

قله ای بسیار زیبا و یکی دیگر از کوه های تهران به ارتفاع ۲۷۷۰ متر در شمال غرب شهر تهران می باشد که در شمال مناطق کن، شهران و حصارک کن واقع شده است. مسیرهای دسترسی به بندعیش از این قرار است: مسیر جنوبی از حصارک و دره دو چناران. مسیر غرب از سولقان و سپس دره ای عمیق که در انتها به قله ختم میشود. مسیر شمالی از جاده امام زاده داود و دره منتهی به رندان میباشد. مسیر شرقی و شمال شرقی شامل یک راه پاکوب است که از غرب امام زاده داود به سمت قله میرود. مسیر جنوبی یا حصارک مسیر اصلی صعود به قله است که دو راه دارد و بعد از طی مسافتی این دو راه به هم میرسند.