جاهای دیدنی آبادان کجاست؟
اسم آبادان که میآید صدای خمپاره هم ممکن است در سرمان بپیچد، یا دکلهای نفتی جلویمان قد علم کند. ولی آبادان با اینکه اثرات جنگ به طور کامل هنوز از در و دیوارش پاک نشده، با آن روزها فاصله دارد. آبادان حالا شهری است سرزنده با نخلستانهای بلند و بازارهای رنگارنگ.
حال در سفر به آبادان باید دیدن کجاها را در برنامه گنجاند؟ و جاهای دیدنی آبادان کجاست؟ فقط همینجا بگوییم که بزرگترین جاذبه آبادان مردم خوش برخورد و شوخش هستند.
آبادان در استان خوزستان با فاصله ۹۶۶ کیلومتری از تهران قرار گرفته. برای رفتن به آبادان میشود با قطار به اهواز رفت و بعد از اهواز با یک اتوبوس به آبادان رسید. از اهواز تا آبادان ۱۴۵ کیلومتر، یعنی یک ساعت راه است.
بازارهای آبادان
سالانه گردشگران زیادی به آبادان سفر میکنند و همین موضوع باعث شده بازارهای آبادان رونق زیادی داشته باشند. از آنجایی هم که به طور مرتب اجناس مختلف از کشورهای عربی به بازارهای آبادان میرسد، تنوع این بازارها خوب و قابل توجه است.
از بازارهای آبادان میشود به بازار ته لنجیها که کالاها با لنج وارد آبادان میشوند و خارجی و شیکند، بازار مرکزی آبادان در حاشیه اروند رود، مجتمع تجاری- تفریحی کادوس در خیابان امام و مجتمع تجاری ضیاء در خیابان دبستان اشاره کرد.
بازار ماهی فروشان آبادان هم که خودش یکی از قطبهای گردشگری شهر محسوب میشود و همه جور ماهی جنوب را میتوان در آن پیدا کرد. این بازار هم در خیابان امام واقع شده.
آبادان هم مثل بیشتر شهرهای جنوبی؛ شهر فلافل و سمبوسههای داغ است و بهترین این سمبوسهها و فلافلها را که جاذبه شهرند میشود اطراف بازارهایش و به خصوص بازار مرکزیاش پیدا کرد.
آبادانیها به خیابان میگویند لین، بازار قدیمی شهر هم در لین یک واقع شده. در این بازار همه چیز پیدا می شود و بازار صیفی مفصلی دارد.
خرید ادویههای خوش عطر و رنگ، خرما و ماهیهایی مثل شوریده و عینک ریبُن را که در سراسر ایران معروف است و به نوعی شناسنامه هر آبادانی محسوب میشود، فراموش نکنید.
مسجد رنگونیها
مسجد رنگونیهای آبادان، زیباترین مسجد جنوب ایران است و از دیگر جاهای دیدنی آبادان. دلیل داشتن این عنوان هم برمیگردد به سبک معماری این مسجد که به سبک معماری هندی ساخته شده و متفاوت از بسیاری از مسجدهایی است که چشممان به دیدنشان عادت کرده.
مسجد رنگونی ها زیباییهای دیگری هم دارد. جدا از ورودیاش که شباهت چندانی با مسجد ندارد و بیشتر به کاخی سلطنتی میماند، محراب زیبای آن هم در میان انبوهی از شکلهای هندسی و نقوش اسلیمی و رنگارنگ قرار گرفته و نمادی است از بهشت برین.
اگر درباره قصه ساخته شدن مسجد هم بخواهید بدانید باید بگوییم از نخستین گروههایی که به آبادان آمدند کارکنان عمدتا پاکستانی پالایشگاه رنگون پایتخت کشور برمه بودند. به همین دلیل تصمیم گرفتند عبادتگاهی در زمینهای شرکت نفت بسازند و بالاخره با موافقت این شرکت، در زمینی که پیش از محلی بود برای عبادت سیکها، ساخت مسجد را شروع کردند و در سال ۱۲۹۹ موفق به اتمام مسجدی شدند که امروز گردشگران زیادی به دیدنش میروند.
آدرس: ابتدای خیابان پزشک، روبروی انبار پخش دارو شرکت نفت، در کنار رود اروند
سینما نفت آبادان
میگویند عمر سینما در آبادان به اندازه عمر پالایشگاه نفت (۱۲۸۷) است و یک زمانی آبادان شهر سینماهای ایران بوده. جز سینما رکس هم که تقریبا تا اسم سینما در آبادان میآید همه یادش میافتند و پس از آتشسوزی سال ۱۳۵۷، حالا تنها ستونهایش باقی مانده، در حال حاضر آبادان دو سینمای با اصل و نسب دارد. یکی سینما شیرین و دیگری سینما نفت.
سینما شیرین که در سال ۱۳۱۰ در دوره پهلوی اول و با ظرفیت بیش از ۷۰۰ نفر توسط بخش خصوصی و یک تاجر هندی ساخته شد؛ قبل از انقلاب حسابی پررونق بود و فیلمهای زیادی بر پردهاش نمایش داده میشد، تا آنکه سینما حوادث زیادی را از سر گذراند، جنگ را به خودش دید و مدتی درهایش بسته بود و حالا هم که با وجود اینکه به ثبت ملی رسیده بیشتر به مخروبهای میماند تا سینما.
و اما درباره سینما نفت یا تاج سابق. از قدیم این بنا به نگهبان شهر آبادان معروف بوده و دلیلش هم طراحی آن است که هیبت یک شیر نشسته را تداعی میکند.
سینما نفت پیش از جنگ جهانی دوم و در سال ۱۳۲۳ با اسم سینما تاج شروع به کار کرد. معروف است که آجرهای قرمز این سینما را شرکت نفت از لندن آورده و وقتی کار ساختش تمام شده تنها کارکنان شرکت نفت میآمدند و به تماشای کنسرتها و ساز و آوازی که در این مجموعه طنینانداز میشده مینشستهاند. سینما نفت که از گزند حوادث و دوران جنگ در امان مانده، در سالهای اخیر و با راهاندازی سیستم دیجیتال پخش فیلم، یکی از سینماهای پررونق آبادان است.
آدرس: محله بوارده جنوبی، فلکه سینما نفت
کلیسای سورکارپت
درست است که این روزها تنها یک خانواده ارمنی در آبادان زندگی میکند و در کلیسای این شهر مراسم خاصی برگزار نمیشود، ولی کلیسای گریگوری یا سورکاراپت این شهر به دلیل همجواری با مسجد بهبهانیهای شهر، نماد همزیستی مسالمتآمیز مسلمانان و مسیحیان محسوب میشود.
کلیسای ارامنه گریگوری آبادان(سورکارپت) در سال ۱۳۳۶ در این شهر ساخته شد و به عنوان بزرگترین تالار اجتماعات ارامنه مقیم آبادان به شمار میرفت تا اینکه جنگ تحمیلی از راه رسید و ۴۰ درصد از کلیسا دچار آسیب شد. بعد از جنگ و با انجام بازسازیها، درهای این کلیسا دوباره به روی گردشگران باز شد.
آدرس: بلوار معلم، ابتدای خیابان طالقانی (زند سابق) جنب مسجد امام موسی بن جعفر (ع)
موزه آبادان:
با آثاری از دوره ما قبل تاریخ و آثاری از دورههای متأخر تا دوره قاجاریه و آثاری از هنرمندان کارگاههای هنرهای سنتی . آدرس: محله بوآرده شمالی، ضلع جنوب غربی دانشکده نفت (دانشکده مهندسی نفت شهید تندگویان) تقاطع بلوار معلم و خیابان ۱۵ احمدآباد (لین ۱۵ احمد آباد)
نخلستان ها:
کنارههای اروند رود و پل کابلی: این دو پل در ورودی شهر واقع شده. نخلستانهایی زیبایی در برخی از قسمتهایی پل کابلی قد برافراشتهاند و به خصوص در شب دیدنی هستند.
نخلستانهای آبادان در کل ایران معروف است و راه رفتن و تماشای آن نخلهای بلند از جاذبههای این شهر جنوبی است که نباید دیدنشان را از دست داد، هرچند که در کل، آبادان شهر نخلستانهاست و همه جا میشود دیدشان.