بندر زیبای بریس

عکس‌های چابهار پرشده از بندری که قایق‌های کوچک و بزرگی در آن دیده می‌شود و دقیق که بشویم، مرغ‌های دریایی و آنهایی که بالای صخره و رو به دریا نشسته‌اند را هم می‌توانیم ببینیم، در جایی که اسمش بندر بریس است.

بندر بریس کجاست؟

هر طرف چابهار را که نگاه کنیم چیزی پیدا می‌شود که درگیرمان می‌کند، از تالاب لیپار گرفته تا کوه‌های مریخی و بندرهایی مثل بندر بریس.

برای رسیدن به این بندر و دیدن قایق‌های کوچک و بزرگش باید ۶۴ کیلومتر از مرکز چابهار دور شویم. از کناره‌های سواحل بی‌نظیر و طلایی مکران به سمت شرق برویم و به جاده‌ای پرپیچ و خم برسیم که بین کوه‌های مینیاتوری و دریای عمان قرار گرفته، جاده‌ای که ما را به بندر بریس می‌رساند.

اینجا بندری‌ست، ۲۰۰ساله که صیادی در آن حرف اول و آخر را می‌زند و ماهی‌گیرها تورهایشان را کنار بندر پهن می‌کنند و دسترنج‌شان را از آن جدا و توی سبدها می‌اندازند. تا دل‌مان بخواهد اینجا شیرماهی، شوریده و حلوا و میگو می‌بینیم.

اگر دقیق‌تر بخواهید بدانید، جای دقیق بریس روی نقشه، دهستان نگور از بخش دشتیاری چابهار است و ۴۴ کیلومتر با نگور فاصله دارد. در امتداد ساحل دریای عمان، قبل از رسیدن به بندر بریس، به چند خانه متروکه برمی‌خوریم که زمانی صیادان در آن زندگی می‌کردند و حالا درست است که چیز زیادی از آن خانه‌ها باقی نمانده، ولی کمی اینطرف‌تر خانه‌های جدید صیادان بنا شده است.

چیزی که بندر بریس را تماشایی کرده، قایق‌ها و لنج‌های صیادی‌ست که از دریا برگشته یا دارند به دریا می‌روند و مرغ‌های دریایی که بالای قایق‌ها در پروازند. بندر بریس، ساحل آرامی دارد و کم پیش می‌آید که موج‌های پرتلاطم در آن ببینیم، مگر شب‌ها که ساحل خروشان‌تر از هر وقت دیگری‌ست و مگر وقتی که ساحل موج افشان شود.

اینطور معروف است که اگر می‌خواهیم غروب خورشید را از بالای دیواره‌های صخره‌ای تماشا کنیم یا روی خاک نرم و طلایی ساحل محو تماشای خورشید که حالا دیگر به قرمزی می‌زند بشویم، یکی از راه‌هایش رفتن به این بندر است. آبادی بریس ۱۰متر از سطح دریا فاصله دارد و حداقل عمق آن به ۴ متر در قسمت خور می‌رسد.

بریس، یکی از نزدیکترین روستاهای صیادی به چابهار است. شمال این بندر به کوه‌های مریخی سربه فلک کشیده می‌رسد و از غرب و جنوب به دریای عمان محدود می‌شود. در اینجا ترکیب کوه مریخی در یک طرف جاده و دریا در طرف دیگر باعث خلق منظره حیرت‌انگیزی شده.

بهترین فصل سفر

در هر فصلی از سال می‌توان به چابهار و بریس سفر کرد. حداکثر دما در تیرماه ۳۶ درجه سانتی‌گراد و حداقل آن ۱۶ درجه سانتیگراد در بهمن ماه است. فقط اینکه با شروع توفان‌های استوایی که از حدود ۱۵ خردادماه شروع  می‌شود و تا آخر مردادماه هم ادامه دارد، شناورهای کوچک دیگر به دریا نمی‌روند و به سمت جاسک و تنگه هرمز روانه می‌شوند و دیگر تصویر همیشگی قایق‌ها و لنج‌ها را شاید نتوان دید.

در بریس کجاها را ببینیم؟

در ابتدای جاده ساحلی چابهار و بریس و پسابندر، صخره‌هایی را می‌بینیم که بر اثر فرسایش، سوراخ‌هایی از عمق دریا در آنها ایجاد شده و موقعی که موج به سمت‌شان حرکت می‌کند آب با شدت از آنها به سمت آسمان فوران می‌کند. به این پدیده موج افشان می‌گویند. ارتفاع موج افشان در فصل بادهای موسمی چابهار به ۲۰متر هم می‌رسد.

تالاب بریس یکی از بزرگترین تالاب‌ها در سیستان و بلوچستان است. این تالاب در ۱۰ کیلومتری روستای بریس قرار دارد و به شکل یک سد طبیعی آب‌های سرگردان اطراف را در خودش جمع می‌کند و در اطرافش انواع درختچه‌های گز و چش را می‌شود دید. روستای قدیم بریس در ۵ کیلومتری بریس فعلی با بناهای قدیمی از دیگر جاهای دیدنی این بندر است، بندری که از داشتن آب آشامیدنی محروم است، هرچند که دریایی بی‌پایان دارد.