مرگ «مشکوک» یک قلاده پلنگ در مازندران

بنده بجه سوادکوه در مازندران عزیز هستم،زمانی نه چندان دور را به یاد میاورم که جنگل پر بود از،شوکا،گوزن،خوک،خرس،جوجه تیغی،و پرندگانی چون توکا،ابیا قرقاوول،جیجاغ،هد هد،جغد و غیره و رودخانه ها مملو از ماهی مار خرچنگ قورباغه،سگ آبی و آبی آنچنان پاکیزه که قابل شرب بود ولی بی توجهی ارگانهای مسئول به همراه نا آگاهی مردم ،دادن جواز بیشمار تفنگهای شکاری،قطع درختان که برخی از آنها مانند انجیلی(به زبان محلی)که گونه ای نادر در دنیا محسوب میشود،این اکوسیستم زیبا و منحصر به فرد و این ذخیره گاه ژنتیکی طراز اول در جنگلهای دنیا را به حال اسفناکی انداخته که در رودخانه معدودی قورباغه و ماهی ریز که همگی به واسطه آلودگی آب دارای انگل میباشند و در جنگلها معدودی خرس تعداد اندکی پلنگ و کمتر از ان پرنده وجود دارد،و متاسفانه برگرداندن این زیست بوم به حالت اولیه عزمی ملی به همراه هزینه مالی زیاد و صرف ده ها سال زمان را میطلبد البته در این میان بالا بردن فرهنگ پاسداشت محیط زیست در درجه اولا قرار دارد.