آشپزخانه سلطنتی کاخ سعدآباد
در سال 1354 از طرف یک شرکت آلمانی تمام امکانات آشپزخانه را تغییر داد و به مدرن ترین تجهیزات آشپزخانه ای مجهز شد بخصوص سیستم برقی فر که ترکیبی از انواع فر و گریل ، سرخ کن ،گرم خانه و قابلمه های برقی می باشد که در قسمت وسط و در مرکز سالن آشپزخانه نصب گردید
در زمان پهلوی دوم به "آشپزخانه مخصوص "معروف بود ، مساحت آن 800 متر مربع و در قسمت مرکزی باغ سعدآباد و جنب رودخانه دربند قرار دارد تاریخ بازسازی و ساخت بنای فعلی در زمان پهلوی دوم می باشد اما در بررسی بنا در قسمت زیرزمین به سردابه و طاق های ضربی بر می خوریم که از نظر معماری قدمت ساخت بنا را به دوره پهلوی اول می رساند . این بنا در دو طبقه و شامل همکف و زیرزمین است .
آشپزخانه مخصوص در خدمت کاخ سفید ( ملت ) بوده است به همین دلیل به دیگرآشپزخانه های موجود در سعدآباد نام " عمومی " اطلاق می شد . ( به عنوان مثال ، ساختمانی که زمانی مرکز هنرهای تجسمی مجموعه فرهنگی سعدآباد بود در زمان پهلوی دوم ، آشپزخانه عمومی بوده است ) .
در سال 1354 از طرف یک شرکت آلمانی تمام امکانات آشپزخانه تغییر و به مدرن ترین تجهیزات آشپزخانه ای مجهز شد بخصوص سیستم برقی فر که ترکیبی از انواع فر و گریل ، سرخ کن ،گرم خانه و قابلمه های برقی می باشد که در قسمت وسط و در مرکز سالن آشپزخانه نصب گردید که تا پیش از آن اجاق های چدنی گازوئیلی بوده است و اما نمونه ای از این فرها در دو بخش از سالن آشپزخانه به شکل قرینه هنوز موجود است که در اصل اجاق های زغال سنگی بوده که از دوره پهلوی اول به جا مانده و در زیر صفحه های چدنی آنها قسمت گرم خانه است که داخل آنرا با زغال سنگ پر می کردند ودر دوره پهلوی دوم این اجاق ها از شکل زغال سنگی به گازوئیلی تبدیل شد و از دهه چهل در این مکان از گاز مایع استفاده می شده است که لوله های گاز همچنان در این مکان موجود است در بخش زیر زمین مخزن مخصوص گاز مایع موجود بوده که از آن قسمت به داخل لوله ها تزریق می شد و در بین اسناد باقیمانده ، نامه هایی موجود است که از حوادث ناشی از استفاده از گاز مایع ما را مطلع می کند و اکثرا آشپزها استفاده از اجاق های گازوئیلی و برقی را به تجهیزات گازی ترجیح می دادند
سرآشپز و ناظر آشپزها شخصی بنام " علی کبیری " با حساسیت نظارت و دقت بسیار بالا مسئول تست غذا و توجه به کیفیت غذاها و عملکرد آشپزها بود .عموماً از شنبه تا چهارشنبه در این آشپزخانه به تعداد افراد خانواده شاه (در حدود بیست نفر) غذا تهیه می شد اما در روزهای پایان هفته دربار پذیرای مهمانانی از افراد فامیل و شخصیت های سیاسی بود که در این روزها غذای بیشتری در آشپزخانه طبخ می شد . برای روزهای هفته منو مخصوص در نظر گرفته می شد که در روزهای عادی این منوها دستنویس آقای کبیری بود اما در مهمانی های ویژه ، منو در برگه های مخصوص همراه با آرم در بار و تزئینات نوشته می شد .
آشپزخانه مخصوص سعدآباد در طول سال فقط حدود پنجاه تا شصت روز فعال بود؛ چرا که سعدآباد در واقع ییلاق تابستونی پهلوی‌ها بود و باقی سال رو یا در نیاوران یا در شمال کشور و یا در مسافرت‌های خارجی می‌گذروندن که البته گروه آشپزها هم در اکثر اوقات همراهشون بود. تا مدت‌ها بعد از انقلاب، از آشپزخونه‌ی مخصوص به عنوان انبار استفاده می‌شد تا اینکه در سال۱۳۹۰درهای اون به نام«موزه‌ی آشپزخانه‌ی سلطنتی»باز شد.