آشنایی با «ولادیسلاو سورکوف»، قدرتمندترین فرد دنیا
مردی مرموز، پیچیده و جنجالی که با القاب راسپوتین پوتین، کاردینال خاکستری کرملین و عروسک‌گردان معروف است.
گابریل گیت‌هاوس، خبرنگار بی‌بی‌سی، در یک مجموعه مستند رادیویی درباره روسیه معاصر به معرفی ولادیسلاو سورکوف پرداخته، یکی از نزدیک‌ترین افراد به ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهوری روسیه.
او در پژوهش‌هایش برای ساختن این مستند، چیزهایی جالب توجه درباره این مرد مرموز یافته است که در ادامه می‌خوانید.
او یکی از معماران جهان پساحقیقت است
خیلی پیشتر از آنکه دونالد ترامپ، از اصطلاح «اخبار جعلی» به عنوان حربه استفاده کند، سورکوف در حال تیز کردن شمشیرش بود. امروز، روسیه از تکنیک‌های سورکوف برای ایجاد آشفتگی در دموکراسی‌های غربی استفاده می‌کند.
یکی از همکاران سابق او می‌گوید: «این خوانش از پست‌مدرنیسم را سورکوف باب کرده و دامن زده است. هیچ چیزی درست نیست. هیچ حقیقتی وجود ندارد و همیشه حقایق جایگزین وجود دارند.»
او از صفر شروع کرد تا به قدرت اصلی پشت پرده حلقه پوتین تبدیل شد
او «دموکراسی مستقل» را ابداع کرد، سیستمی که در آن توهم انتخاب دموکراتیک فقط یک نتیجه داشت: ادامه حکومت پوتین.
یکی از همکاران سابق سورکوف درباره او می‌گوید: «سر نخ بسیاری از ساختارهای سیاسی در دستان او بود و آنها را کنترل می‌کرد. این ساختارها به قدری پیچیده بودند که تنها سورکوف می‌دانست هر چیزی کجا قرار دارد: اپوزیسیون، احزاب سیاسی، نمایندگان مجلس، فرمانداران، ایجاد یا تعطیلی جنبش‌های سیاسی یا نهادهای غیردولتی، کلیسا، رسانه‌ها، جامعه مدنی ... »
او کار خود را به عنوان محافظ یکی از ثروتمندان بانفوذ روسیه آغاز کرد
میخاییل خودورکوفسکی، که زمانی ثروتمندترین فرد روسیه بود، سورکوف را به عنوان عضوی از تیم امنیتی خود استخدام کرد. این سرمایه‌دار ثروتمند خیلی زود فهمید که مغز سورکوف خیلی ارزشمندتر از زور بازوی اوست. او سورکوف را به عنوان مدیر روابط عمومی منصوب کرد. سورکوف در این سمت، مهارت‌هایش را در فریبکاری و گمراه‌سازی در تقاطع مبهم تجارت و سیاست پرورش داد. وقتی که دم و دستگاه خودورکوفسکی از هم پاشید و او به زندان افتاد، سورکوف به اجرای کمپینی برضد او کمک کرد.
او در رشته کارگردانی تئاتر درس خوانده
سورکوف در رشته کارگردانی تئاتر در مسکو تحصیل کرده است، تا اینکه بنابر افسانه‌ها به دلیل مبارزه از دانشگاه اخراج شد. بعدها مهارت‌هایی که از این رشته به دست آورده بود به کارش آمد، وقتی که همزمان احزاب موافق کرملین و اپوزیسیون را کنترل می‌کرد.
یکی از مشاوران سابق کرملین می‌گوید: «او خود را به عنوان کسی می‌دید که نمایش را اداره می‌کند، (کارگردانی) که تلاش می‌کرد برای همه بازیگران نقشی در نمایش خود پیدا کند.»
او گروه‌های جدایی‌طلب در اوکراین را کنترل می‌کند
اسناد افشا شده از دفتر سورکوف در کرملین نشان می‌دهد که او شبکه‌ای از فعالان را در منطقه دونباس شرقی کنترل می‌کند، جایی که مبارزان جدایی‌طلب با حمایت مسکو بر ضد دولت اوکراین می‌جنگند.
یکی از رهبران سابق شورشیان می‌گوید: «من به صورت دوره‌ای با ولادیسلاو سورکوف دیدار می‌کردم. او یکی از باهوش‌ترین آدم‌‌هایی است که در زندگی دیده‌ام. گاهی او را به عنوان بازیگری می‌بینم که تنها بر روی صحنه است. من نمایش او را تماشا می‌کنم و در همان حال از او یاد می‌گیرم: هنر سیاست، هنر امر ممکن.»
او طرفدار توپاک شکور و شعر نسل بیت است
در دفتر کار سورکوف در کرملین، در کنار عکس ولادیمیر پوتین عکسی از توپاک شکور، خواننده رپ آمریکایی قرار داشت. او همچنین طرفدار خبره جکسون پولاک، نقاش آبستره است و می‌تواند اشعار آلن گینزبرگ، شاعر «نسل بیت» آمریکایی را به زبان انگلیسی از حفظ بخواند. او در حالی که سیاست روسیه را با ترکیبی از نیرنگ‌بازی و بی‌رحمی سیاسی کنترل می‌کرد، همچنین زمان کافی داشت تا برای گروه موسیقی راک روسی به نام آگاتا کریستی، ترانه بنویسد.
او یک رمان پست‌مدرن نوشته است
کتاب «تقریبا صفر» یک داستان آخرالزمانی آمیخته با اعترافاتی تحریف شده است. این کتاب با نام مستعار در زمان اوج قدرت سورکوف در سال ۲۰۰۹ منتشر شد. قهرمان داستان یک گانگستر بی‌رحم و همزمان ناشر و شاعری کلاهبردار است که به منتقدان و روزنامه‌نگاران رشوه می‌دهد تا در خدمت سیاستمداران فاسد باشند و حقیقت را دستکاری می‌کند تا اخبار جعلی بسازد.