دفترچه ممنوع - 30

هرچند والریا تنها زن این رمان نیست که حس همذات‌پنداری مخاطب را برمی‌انگیزد!
آلبا دسس پدس در کتاب دفترچه ممنوع از زنان دیگری هم می‌گوید!

در کنار والریا که بار زندگی را به دوش می‌کشد، دخترش میرلا هم هست که باید برای هر تصمیمش به خانواده جواب پس بدهد!

مادر والریا هم زن دیگری‌ست که از تفکرات مردسالارانه حمایت می‌کند!

و کلارایی که تمام زندگی‌اش خودش است و این زندگی را از عشقی به عشق دیگر و از لذتی به لذت دیگر درمی‌نوردد!

در آن سوی ماجرا مردان هم هستند، مردی که جنگ، مرارت‌های زندگی و آرزوهای برباد رفته، مفهوم عشق را در نظرش دگرگون کرده(میشل)
پسر خانواده‌ای که زندگی و جامعه از او می‌خواهد به کلیشه‌ای‌ترین مفهوم ممکن، مرد باشد(ریکادو)
و مردی که عشق را در خانه پیدا نمی‌کند(گوییدو).

مردانی که هر کدام به گوشه‌ای از جان والریا چنگ انداخته‌اند!
حتی جامعه هم از والریا می‌خواهد مسیر زندگی‌اش را طبق ارزش‌های نخ‌نما و کبره بسته در تاریخ طی کند.

البته که والریا هم کم نمی‌گذارد و با وجود تردیدهایی که آتش درونش را شعله‌ورتر می‌کند قصد دارد این راه را بی‌خطا و پاکیزه (به زعم جامعه) پشت سر بگذارد!
و عجیب نیست که برخلاف میل باطنی‌اش مدام به گوییدو می‌گوید: «نه ممکن نیست!» در حالی که خودش هم نمی‌داند که واقعاً چرا ممکن نیست؟!

اما میرلا پذیرفته که باید تغییر کند و با اطمینان می‌گوید: «همین حالاست که من می‌خواهم از قید و بند، خودم را خلاص کنم!»
و همین اطمینان راه میرلا را از مادرش جدا می‌کند!

آلبا دسس پدس از دغدغه‌ی زنان می‌گوید بی‌آنکه آه و ناله کند، بی‌آنکه مردستیز شود و بی‌آنکه شعار بدهد.

درست است که این کتاب از زنان می‌گوید اما چه خوب خواهد بود اگر مردان هم این کتاب را بخوانند آن وقت درک این نکته برای همه‌مان ساده‌تر خواهد شد که در جامعه‌ای که با ارزش‌های از پیش تعیین‌شده‌ برای هویت‌های مستقل نسخه‌ی یکسانی می‌پیچد، چرا مرد بودن سخت است و زن بودن سخت‌تر!